week 1

Welkom terug op ons blog!

De eerste week is voorbij gevlogen. Onze dagen zijn lang, heet, nuttig en vooral erg leuk geweest!Veel tijd om te wennen aan de Afrikaanse cultuur hebben we niet gehad. Alle rituelen, gewoontes en gedragsregels hebben we ons spelenderwijs aan moeten leren in een versneld tempo, want tja, twee weken zijn zo voorbij!
Gelukkig wijkt overdag onze gids Isaac zelden van onze zijden en tijdens onze dagelijkse fietstochten door het drukke verkeer waakt hij over ons als een echte ouder. Hij durft nog steeds niet te geloven dat we echt wel best wat fietservaring hebben.

Woensdag hebben we alle contacten die we maandag hadden gelegd, bijeengebracht in een 'krutu' (bijeenkomst) en hebben we met hen over ons plan en herdesign van de Boda Boda zadel gebrainstormed. Van te voren waren we bang dat deze meeting wat moeizaam zou kunnen verlopen doordat niet iedereen de Engelse taal even goed beheerst en dat het communiceren hierdoor wat huiverig en stroef zou gaan. Niets was minder waar! Iedereen was zelfs (bijna) optijd op de afgesproken plek aangekomen wat in de Keniaanse cultuur zeker uitzonderlijk is.
Zo zaten we met vijf Keniaanse 'breinen' rond de tafel om te bedenken wat voor materialen en technische bevestigingen we het beste kunnen gaan gebruiken. Uit deze twee uur durende bijeenkomst hebben we erg veel informatie en ideeen verkregen waar we vervolgens mee aan de slag zijn gegaan. Omdat iedere uitgenodigde 'professional' over een ander gebied kennis kon verschaffen, hadden we toegang tot alle informatie die we nodig hadden om in een keer het complete plaatje te kunnen schetsen.

                                 Lennart, Eric, Eva, Isaac, Lotte, Moses, Philip, Evance

We konden dus aan de slag! We zijn direct opzoek gegaan naar de materialen die we nodig zouden hebben. Die avond hebben we een keuze gemaakt tussen de verschillende materialen en bevestigingssystemen en hier zijn we de volgende dag mee naar Philip gegaan. Philip is een erg slimme en creatieve man die veel weet van metaalbewerking. Ideaal dus om met hem samen aan het bevestigingssysteem te werken. Hij kwam met het idee eerst een Nederlandse bagagedrager na te maken om zo alle ontwikkelde systemen direct te kunnen testen. Omdat hier wat tijd in zou gaan zitten hebben we hem de nodige bemating van een 'normale' bagagedrager gegeven en zijn we door gegaan naar Moses de Boda Boda zadel maker.
Moses, die maandag nog wat onverschillig en verlegen had geleken, was enthousiast ons te zien. Hij is de enige die vrijwel geen Engels spreekt wat de communicatie soms wat lastig maakt. Gelukkig helpt Isaac ons uit te brand. Met een door ons ontworpen Boda Boda hoes ging hij ijverig en erg precies aan de slag. We hebben aardig wat veranderingen aangebracht aan het design wat hem uitdaagde erg geconcentreerd te werk te gaan. Terwijl hij bezig was aan de hoes en Lennart met de zoon van Moses het hout waterresistent aan het maken was, vermaakte Eva en ik ons met het beeldschone maar verrassend brutale dochtertje........

........ en met andere dingen.

Na een tijd werd ons wachten beloond. Onze eerste, zelf ontworpen, hyper moderne, op de Nederlanders aangepaste Boda Boda zadelhoes!

Op deze foto staat de Boda Boda zadel nog zonder houten plankje en bevestigingsmethode afgebeeld, maar het begin is er. Deze hoes zullen we in verschillende kleuren en ontwerpen laten maken en de harde onderkant zal worden getest met zowel hout, recyced plastic en gedroogde waterhyacint ondersteund door een stalen frame. Er staat ons nog een drukke week te wachten. Nu eerst weekend, hier ligt het leven dan aardig stil en hebben wij mooi de tijd alle activiteiten van komende week op een rijtje te zetten.

Midden volgende week zullen we onze vorderingen weer met jullie delen!